هجران شاعری پرحاشیه/ مهدی بهخیال
سرگذشت حسن هجران*
چه خوش باشد به گمنامی به زیر خاک خوابیدن
که دیگر کس نشان از مرد گمنامی نمیگیرد[۱]
در روزهای پایانی سال ۱۳۸۹ﻫ.ش. (۱۸اسفند) و در شلوغی و هیاهوی کوچه و بازار شاعر فخرالوند درگذشت. مرگ او آرام و بدون سرُوصدا و با سکوت خبری تمام شد. هجران بازماندهی نسلِ قدیمترِ شعرای همدان و از شاگردان علیمحمد آزاد بود، وی در خاطرهای آشنایی خود را با این استاد فرزانه چنین مینویسد: «… با راهنمایی دوستان نزدیکم به محضر مرحوم استاد آزاد همدانی راه یافتم و از اطلاعات آن مردِ بزرگ استفاده کردم. فراموش نمیکنم که مرحوم آزاد به حقیر گفت: ببینم بچهجان میخواهی چیزی یاد بگیری؟ یا اینکه میخواهی جای ما را تنگ کنی؟! من با کمال ادب و فروتنی کامل عرض کردم: “خیر استاد میخواهم در خدمت شما باشم و کفش شما را جُفت کنم.” مرحوم آزاد تبسمی کرد و گفت: …“این شد یک حرفی.”»[۲]